Ergenlik, bebeklik döneminden sonra, bireylerin fiziksel, bilişsel ve sosyal duygusal alanda çok hızlı değişim yaşadıkları bir dönemdir. Bu dönemde, ergenin yerine getirmek zorunda olduğu pek çok gelişim görevi vardır ve bu görevleri yerine getirirken ergen pek çok ruhsal zorlanmayla karşı karşıya kalmaktadır. Bu zorlanmalar da ergenlerin iyi oluşlarını etkilemektedir. Bu araştırmada, anne ve babaya güvenli bağlanmanın ve özerkliğin öznel iyi oluş üzerindeki doğrudan etkilerini ve anne babaya güvenli bağlanmanın özerklik aracılığı ile öznel iyi oluş üzerindeki dolaylı etkisini incelemek amaçlanmıştır. Araştırmanın katılımcılarını 2014 - 2015 yılında Aydın il merkezinde bulunan ortaokul ve liselere devam eden 346 (200 kadın, 146 erkek) öğrenci oluşturmaktadır. Bu araştırmada, anne ve babaya bağlanmayı ölçmek amacıyla Ebeveyn ve Akranlara Bağlanma Envanteri, ergenlerin özerkliğe ilişki algılarını ölçmek için Ergen Özerklik Ölçeği, öznel iyi oluşu ölçmek için Yaşam Doyumu Ölçeği ve Pozitif ve Negatif Duygulanım Çizelgesi (Pozitive and Negative Affect Scale, PANAS) kullanılmıştır. Araştırmanın sorularına yanıt vermek amacıyla veriler AMOS 21.0 paket programı kullanılarak önce doğrulayıcı faktör analizi yapılmış daha sonra yapısal eşitlik modellemesi tekniğiyle araştırma sorusunda yer alan model test edilmiştir. Araştırma sonuçları anne babaya güvenli bağlanmanın ve özerkliğin öznel iyi oluş üzerindeki doğrudan etkilerinin, ayrıca anne babaya güvenli bağlanmanın öznel iyi oluş üzerindeki dolaylı etkisinin (kısmi aracılık etkisinin) anlamlı olduğunu göstermiştir. Bulgular, anne babaya bağlanma ve özerkliğin ergenlerin öznel iyi oluşlarına katkısı bağlamında tartışılmıştır.