Türkiye’nin Avrupa’ya iş gücü göndermeye başladığı 1960’lı yıllardan günümüze geçen süreçte Avrupa’nın pek çok ülkesinde devamlı artan bir Türk nüfusu oluşmuştur. Bu nüfusun sosyo-kültürel alanda yaşadığı sorunlar kuşaklara göre farklılaşmaktadır. İlk ve ikinci kuşağın sorunları daha çok uyum ve yaşadıkları ülkenin dilini yeterince bilmemekten kaynaklanırken üçüncü ve dördüncü kuşağın sorunları kendi ana dillerini öğrenme, milli kültürlerini kazanma, dışlanma ve ayrımcılık noktasında daha çok yoğunlaşmaktadır. Bu çalışmada Türklerin Avrupa’da yaşadığı ülkelerden biri olan Belçika’da doğup büyüyen veya aile birleşimi kanalıyla küçük yaşta Belçika’ya yerleşen Türk çocuklarının kültürel aktarım sürecinde ana dillerini öğrenme ve kullanabilme durumları, Belçika’nın yabancı veya yabancı kökenlilerin ana dillerini öğrenmelerine yönelik yaklaşımı 2007-2008 yıllarında Belçika’da yaşayan Türk gençleri üzerine gerçekleştirilen alan araştırması çerçevesinde ortaya konulmaya çalışılmıştır .