Cami; birlik, kardeşlik ve bilgi mekânıdır. İnananları bir araya toplamasıyla birlik, düzenli olarak bir araya getirmesi ve toplumun sorunlarına çözüm arayış mekânı olmasıyla kardeşlik, içinde gerçekleştirilen ibadetler, vaaz-sohbet ve okumalara ev sahipliği yapmasıyla da bilgi mekânıdır. İslam medeniyeti cami merkezli bir medeniyettir. Hz. Âdem’den bu yana insanlığın inşa ettiği medeniyetler hep mabet merkezli olagelmiştir. Fıtri açıdan da insanın mabet çevresinde bir hayat kurmaya müsait olduğu, medeniyetler incelendiğinde ortaya çıkmaktadır. Yeryüzünde ilk inşa edilen mabedin Kâbe olduğunu düşünürsek insanlığın bir mabet etrafında hale hale genişlediğini ve yeryüzünü önce mabet yaparak imar ettiğini görürüz. Sevgili Peygamberimiz’in Medine’ye geldiğinde ilk iş olarak mescit yapma niyetini izhar etmesi ve inşasında çalışarak ashabına örnek olmasında bir hikmetin var olduğu gözardı edilemez. Zira Hz. Peygamber yeni bir medeniyet kuruyordu ve bu medeniyetin merkezi mescit olacaktı. Siyer kaynakları bize ilk dönemde kurulan mescidin birçok toplumsal faaliyete ev sahipliği yaptığını haber vermektedir... Mescit, öncelikle toplum ve cemiyet hayatının merkezinde rol alan bir mekân olmuştur. Mescid-i Nebevi, Hz. Peygamber’in imametinde kılınan günlük beş vakit namaza ev sahipliği yapmanın yanısıra, devlet yönetimi ile ilgili istişarelerin yapıldığı, kararların alındığı, Ashab-ı Suffa dediğimiz örgün eğitimin ilk örneğinin sergilendiği, toplumun beşeri ihtiyaç ve münasebetlerinden kaynaklanan birçok sorununun da çözüm mekânı olmuştur. Her yıl ekim ayında kutladığımız “Camiler ve Din Görevlileri Haftası”nın bu sene için belirlenen temasının “Cami ve Gençlik” olması, önceki yıllardaki; cami ve çocuk, cami ve engelli, cami ve kadın temalarının bir mütemmimi olarak da son derece önemlidir. Caminin asr-ı saadette olduğu gibi hayatın merkezindeki rolüne yeniden kavuşması bu çalışmalarda ana düşünce olarak yer almaktadır. Dolayısıyla ana hedef; yaşayan cami modelini oluşturmaktır. Yaşayan cami modeli; günün belli saatlerinde açılıp kapanan, fiziki olarak mahallenin-şehrin merkezinde bulunduğu hâlde, cemiyetin zihin ve gönül dünyasının merkezine yerleşememiş bir cami modeli değildir. Yaşayan cami modeli; toplumun hep birlikte dünya ve ahiretini inşa ettiği bir cami modelidir. Bu camide insanlar günün her anında bir araya gelme imkânına sahiptir. Bu cami modeli toplumun her kesimine ayırım yapmaksızın hizmet verme istidadı taşır. Bu camiye, kadın, erkek, yaşlı, genç, çocuk ve engelli vatandaşlar başta olmak üzere toplumun bütün fertleri gelmek istediğinde rahatça ulaşabilir. Yaşayan cami modeli, bünyesinde kadın kolları, gençlik kolları, çocuk mekânları barındıran, dinî, sosyal ve kültürel hizmetlerin yürütüldüğü camidir. Bu konuda örnek camilerimiz olmakla birlikte maalesef sayıları çok azdır. Öncelikle kalabalık nüfusun yaşadığı ve sosyal sıkıntıların arttığı il-ilçe merkezlerinden başlamak üzere, camilerimizin yaşayan camilere dönüştürülmesi projesi toplumun din hizmeti talebine cevap verilmesi açısından son derece önemi haizdir. Bugün yaşayan camilere ne kadar da ihtiyacımız var. Zira yaşayan cami modeli sayesinde toplum, farklılıkları bir zenginlik olarak görebilir, sorunlarına burada çözüm arayabilir. Yüce Yaratıcının engin rahmet ve mağfireti ile belki de bizatihi sorun olmayan ancak sorun olarak telakki edilen birçok mevzu ilahi hikmet penceresinden bakılarak burada çözüme kavuşturulabilir.