Bilindiği gibi şiddet, her alanda olduğu gibi gençlik alanında da artış göstermekte, gençlerin yaşam kalitesini olumsuz etkilemektedir. Yetiştirme yurtları İse sunduğu imkansızlıklar ve sosyalleşmeye olan olumsuz etkisi nedeniyle bir risk ortamıdır. Bu çalışmada, yetiştirme yurtlarında kalan ergenlerin birbirine yönelttiği şiddet ve bu kurumlarda çalışan sosyal servis görevlilerinin şiddete yönelik uygulamaları araştırılmıştır. Araştırma, Ankara'da 50. Yıl erkek ve Seyranbağları kız yetiştirme yurdunda kalan 13-18 yaş arası ergenler ve aynı yetiştirme yurtlarında çalışan sosyal servis görevlileriyle gerçekleştirilmiştir. Veriler, araştırmacının Pişkin(2003)'in "akran zorbalığı" anketinden yararlanarak geliştirdiği "şiddet davranışlarını ölçmeye yönelik soru kağıdı", ergenlerin dosya kayıtları ve araştırmacı tarafından geliştirilen sosyal servis görevlilerine yönelik "yarı yapılandırılmış görüşme formu" yoluyla toplanmıştır. Araştırmada elde edilen sonuçlar şöyle özetlenebilir; Öncelikle; Yetiştirme yurdunda kalan ergenler arasında fiziksel, duygusal-sözel ve istenmeyen davranışları kapsayan şiddet türleri yaşanmaktadır. Yaşanan bu şiddet türlerinin bir kısmı nadiren (bir suç aletiyle yaralama) bir kısmı da sıklıkla (küfür) gerçekleşse de yaşanmayan bir şiddet türü yoktur. Ergenlerin arkadaşları tarafından en sık uğradığı ve arkadaşlarına en sık uyguladığı şiddet türü duygusal-sözel şiddettir. Bundan sonraki sırayı fiziksel şiddet almaktadır. İkinci olarak;. Sosyal servis görevlilerinin şiddete yönelik uygulamaları çoğunlukla kavgayı ayırmakla sınırlıdır. Şiddeti önlemeye-çözmeye yönelik sistemli bir uygulama bulunmamaktadır. Yetiştirme yurdunda şiddetin önlenmesi için genellikle kurum bakımından vazgeçilmesi gerektiği ya da buradaki çocuk sayısının bazı kriterlere göre ayrıştırma yaparak azaltılması gerektiği ifade edilmiştir.