Araştırmaya,18-22 yaş gurubu,atletizm ile uğraşan erkek öğrenciler katılmıştır.Çalışma gurubu, 3 branşda(atma ve atlamalar, kısa-orta mesafe koşuları, uzun mesafe ve dayanıklılık koşuları)yarışan toplam 45 kişidir.Araştırmaya katılan öğrencilerin biyokimya ve tam kan analizi ölçümleri yapılmıştır.Öğrencilerin bazı antropometrik ölçümleri (boy,kilo,bel-kalçaoranı)alınmış,biyoelektiriksel empedans yöntemi ve kaliper ile toplam 3 bölgeden deri kıvrım kalınlığı ölçülerek, vücut bileşimleri tayin edilmiştir.Öğrencilerden beslenme bilgi,tutum ve alışkanlıklarını ölçmeye yönelik bir anket doldurmaları vebir günlük besin kaydı tutmaları istenmiştir.Aynı zamanda tüm katılımcılara, üniversitede yer alan spor fizyolojisi laboratuvarında bazı performans testleri uygulanmıştır.Atma ve atlama gurubundaki öğrencilerin (boy ort.180.6 cm, vücut ağırlığı ortalaması 75.5 kg),uzun mesafe ve maraton koşucularına göre (boy ort.177.9 cm,vücut ağırlığı ortalaması 69.7 kg)daha ağır ve daha uzun olduğu, yağ yüzdeleri arasındaki farkın istatiksel olarak anlamlı olduğu belirlenmiştir (1.grup %9.5, 2.grup %5.8, p<0.05).Öğrencilerin genel olarak enerji ve besin öğeleri tüketimi önerilen RDA değerlerinin üzerinde olmasına rağmen, beslenme ile ilgili bilgi, tutum ve alışkanlıklarında bazı yanlışlar saptanmıştır. Uzun mesafe ve dayanıklılık koşucularının hemoglobin düzeylerinin(13.0+1.6 g/dl),kısa-orta mesafe koşucularına göre(15.5+4.4)anlamlı derecede düşük olduğu saptanmıştır(p<0.05).Bu durumun geçici spor anemisi olabileceği düşünülmüştür. Atma ve atlama branşında, diyette tüketilen protein miktarı ve zirve güç relatif değerleri arasında, kısa-orta mesafe koşucularında hemoglobin düzeyi ve ortalama güç arasında, uzun mesafe ve dayanıklılık koşucularında diyette tüketilen karbonhidrat miktarı ve bir dayanıklılık parametresi Vo2 max arasında istatiksel olarak anlamlı ilişki saptanmıştır(p<0.05).Bütün bu veriler ışığında diyet bileşenleri ve hemoglobin düzeylerinin, performans üzerinde etkili olduğu sonucu çıkarılmıştır.