Öğrencileri öğretmenlere şaka yapmaya iten her zaman salt bir kızgınlık ya da basit bir baskı değildir. Keskin bir varolma savaşıdır bu aynı zamanda... Yağmurlu bir akşam üzeri, etrafta hiç arkadaşınız yok. Aptal ve sonsuz ödevlerin başına oturmuşsunuz. Birden bıçak gibi bir ağrı... Kalbiniz parçalanıyor sanki. Eziyet altındaki öğrenci ruhunuzun insani tarafı harekete geçmek için yanıp tutuşuyor. Artık öğretmeninize, sizin düğmesine basılınca saçmalıkları yutan bir öğrenme makinası olmadığınızı göstermenin vakti gelmiştir! (Inınınıın!) Matematik sınavı gelip çatmıştır. Kesinlikle çuvallayacaksınız. Öyle ya, matematik derslerinde lakaytlığın tatlı uykusunu uyudunuz. Öğretmenin büyük zahmetlerle tahtaya işlediği formülleri dekorasyonun bir parçası (süs) olarak gördünüz. Şimdi de tüm öğrenim geleceğiniz aptalca bu bir tek sınava bağlıdır... Durum bu denli çıkmazdayken ne yapmalı?