Genel olarak vatandaşlık, ulus-devletlerin nüfus alanına düşen bir konu olarak algılanmaktadır. Bu görüşün aksine, bu çalışma vatandaş olarak bireylerin tüm vatandaşlık konseptinde sahip oldukları önemli konuma odaklanmıştır. Ampirik bir çalışmadan yola çıkılarak, bu tezde Türk gençliğinin farklı siyasal eğilimleri üzerinden vatandaşlığı ve vatandaşlığın üç boyutunu (yasal statü, kimlik ve sivil erdem) nasıl algıladığı ve tecrübe ettiğini incelemiştir. Çalışmanın temel amaçlarının merkezinde iki soru bulunmaktadır. İlki, siyasal eğilim ile vatandaşlık üzerine algılamalar arasında nasıl bir ilişki olduğu; ikincisi ise, yasal statü, kimlik ve sivil erdem boyutlarının arasında nasıl bir etkileşim olduğudur. Farklı siyasal oryantasyonlara sahip yetmiş üniversite öğrencisi ile İstanbul'da derinlemesine mülakat yapılmıştır. Bu gruplar; cumhuriyetçiler, milliyetçiler, solcular, İslamcılar, liberaller, Kürtler ve apolitiklerdir. Araştırma sonuçları farklı siyasal eğilimler üzerinden `vatandaş olma'nın taşıdığı anlamın görüşülen gençlerin zihninde bir farklılık gösterdiğine işaret etmiştir. Yasal statünün en çok liberal grup tarafından benimsendiği; diğer taraftan ise, milliyetçi, İslamcı, Kürt ve apolitik grupların kendilerini kimlik boyutuyla, cumhuriyetçi gençlerin ise sivil erdem boyutuyla tanımlama eğiliminde oldukları görülmüştür. Bu çalışma gruplarının arasında sol düşünceye sahip görüşmecilerin homojen bir vatandaşlık kavramı sergilemediği gözlemlenmiştir. Bu çalışmanın bulgularından çıkan ikincil bir sonuç ise, vatandaşlığı yalnızca sahip olunan haklar ve yükümlülükler ve bir topluma olan yasal üyelik üzerinden tanımlama eğiliminin, modern demokratik toplumların karşılaştığı krizleri aşmada yetersiz kalacağıdır. Vatandaşlığın ayrılmaz parçaları olan kimlik ve sivil erdem boyutlarına da önem verilmesi gerekmektedir.