Bu araştırma, üniversite öğrencilerine verilen beslenme eğitiminin, öğrencilerin davranışlarında ne gibi değişiklikler olduğunu belirlemek, uygulanan eğitim modellerinin etkinliğini değerlendirmek amacıyla planlanmış ve yürütülmüştür. Bu çalışma iki aşamada gerçekleştirilmiş, araştırma kapsamına 200 öğrenci alınmıştır. Birinci aşamada, öğrenciler hakkında genel bilgi edinmek için anket uygulanmış ve durum saptaması yapılmıştır. İkinci aşamada ise öğrencilerin temel beslenme bilgisini ölçmek amacıyla eğitim, bu eğitim programlarına yönelik anket hazırlanmıştır. Araştırma kapsamına alınan öğrenciler dört gruba ayrılmış ve uygulama bu dört grupta yapılmıştır. I. Grup kontrol grubu, bu gruba hiç eğitim verilmemiştir. II. Gruba yüz yüze eğitim verilmiş III. Gruba yüz yüze eğitim verilerek, verilen eğitimi içeren bir de el kitabı dağıtılmıştır. IV. Gruba ise yüz yüze eğitim verilmeyerek sadece el kitabı dağıtılmış ve okumaları istenmiştir. Deney gruplarına ve kontrol grubuna eğitimden önce ve eğitimden dört hafta sonra test uygulanmış aynı test üç buçuk ay sonra bütün gruplara tekrar verilerek öğrenmenin kalıcılığı test edilmiştir. Elde edilen sonuçlar istatistiksel olarak değerlendirilmiştir. Yüz yüze eğitim verilen grupta ön testte beslenmenin tanımına %38.0'i kitap dağıtılanlarda %56.0'sı, kitap ve eğitim verilen grupta %40.0'ı doğru cevap verirken, son testte bu oran sırasıyla %72.0, %48.0,%80.0'e çıkmıştır. Yüz yüze eğitim verilen grupta ön testte öğünlerimizde alınmasının besin değerini yükselttiği tahıllar ile kurubaklagillerin bir arada alması gerekmektedir. Verilen cevaplar %36.0, kitap dağıtılanlarda %54.0, kitap ve eğitim birlikte verilen grupta %32.0'si doğru cevap verirken, son testte bu oran sırasıyla %72.0, %56.0, %96.0'ya çıkmıştır. Yüz yüze eğitim verilen grupta ön testte yeterli ve dengeli beslenme cevabını vermeleri gereken öğrencilerin %56.0'sı, kitap dağıtılanlardan %66.0'sı, kitap ve eğitim birlikte verilen grupta %72.0'si doğru cevap verirken son testte bu oran sırasıyla %70.0, %82.0, %72.0'ye çıkmıştır. Kişinin günlük alması gereken yağın ne kadarını hangi yağdan almalıdır sorusuna verdikleri cevaplar yüz yüze eğitim verilen grupta ön testte %66.0, kitap dağıtılanlarda %28.0, kitap ve eğitim birlikte verilen grupta %16.0'sı doğru cevap verirken son testte bu oran sırasıyla %66.0, %30.0, %92.0'ye yükselmiştir. Besinlerin satın alınmasında tüketicilerin korunması açısından nelerin incelenmesi gereklidir sorusuna verdikleri cevaplar, yüz yüze eğitim verilen grupta ön testte %20.0'si, kitap dağıtılanlarda %38.0, kitap ve eğitim birlikte verilen grupta %24.0, doğru cevap verirken, son testte bu oran sırasıyla %46.0, %44.0, %70.0'e çıkmıştır. Buna göre yalnız kitap dağıtılan öğrencilerde başarı oranı yüz yüze eğitim ve eğitim yanında kitap verilenlere göre düşük bulunmuştur. Üç buçuk ay sonra öğrenmenin kalıcılığı testi uygulanarak, beslenmenin tanımına son testte %94.7'si doğru cevap verirken, kalıcılık testinde bu oran %50.0'ye düşmüştür. Aynı sonuçlar sağlığın tanımı, diyette posa bulunup bulunmaması gibi sorularda da aynı sonuçlar elde edilmiştir. Öğrenciler, bilgiler tekrar edilmediği sürece unutulabilmektedir. Eğitimin kalıcılığını ve davranış değişikliğinin oluşabilmesi için eğitimin sürekliliği önemlidir. Eğitim verilen grupların eğitimden yararlanma durumları ve kullanılan eğitim modellerinin etkinliği değerlendirilmiştir. Bu araştırmanın sonucunda eğitim, kitap eğitim grupları arasında anlamlı fark bulunmuştur. Etkin ve sürekli verilebilecek beslenme eğitiminin, beslenme bilgi düzeyinin artırılması yanlış inanç ve tutumların düzeltilmesi açısından önem taşıdığı sonucuna varılmıştır.