Bu çalışmanın konusu, "İpek Ongun'un " Bir Genç Kızın Gizli Defteri" adlı kitabında eğitim amaçlı iletilerin sınıflandırılması ve çözümlenmesi"dir. Amacı ise, bu kitapta 12 yaş ve üstü çocuklara yönelik ne gibi iletiler olduğunu görme, eğitimsel yanlarının derecesini araştırma ve bunların işlevlerini değerlendirmektir. Bu çalışmayı, amacına götürebilmek için, giriş bölümünde, öncelikle çocuk kimdir sorusu ele alınmış, edebiyat kavramına ve çocuğun edebiyattaki yerine değinilmiştir. Ayrıca çocuk edebiyatının nitelikleri üzerinde durulmuş, eğitim sözcüğü açıklanmış ve eğitimin çocuk kitaplarındaki yeri belirtilmiştir. İleti ve iletilerin çocuk kitapları aracılığıyla nasıl bir dili ve işlevi olması gerektiği, alanlarında uzman kişilerin kitaplarından yararlanarak açıklanmıştır. Ana metin "Varlıksal ve Öznel İletiler " olarak iki bölüme ayrılmıştır. Varlıksal İletiler bölümünde, kitabın 12 yaş ve üstü çocuklara yönelik olmasından dolayı, ergenlik psikolojisi üzerinde yoğunlaşılmıştır. Bu yüzden yine konunun uzman kişileri tarafından yazılmış kitaplardan faydalanarak, ergenlik dönemi açıklanmıştır. Yazarın ergenin aile ve arkadaş ilişkilerini ele alan, fiziksel, kişilik, duygusal ve ahlâk gelişimini de kapsayan iletileriyle bu bilgilerin örtüşüp örtüşmediği incelenmiştir. Öznel İletiler bölümünde ise, yazarın genç okuruna göndermek istediği, dünya ve yaşam anlayışına ilişkin iletiler gösterilmiştir. Sonuçta da yazarın iletilerinin, yaşamın gerçeklerinden yola çıkarak, ergenlik döneminde bulunan çocukların çevreleriyle olan ilişkilerine, kişilik, duygusal ve ahlâk gelişimlerine katkıda bulunduğu görülmüştür. Fakat kitapta, genç okurun,Türk millî kültürünü tanımasına yönelik motiflere rastlanmamış, çalışma içinde örneklendirilen iletilerle, çocuğun kendi kültürünü tanımadan, yabancı kültürlere açıldığı bir eksiklik olarak görülmüştür. Ve yine yazarın, bizim toplumumuzdaki somut, olumlu baba modellerini göz ardı ederek, çok daha popüler olan bir batılı dizideki baba modeline yönelmesi, Türk toplumundaki babalardan umudunu kesmiş izlenimi vermektedir. Bu da görülen ayrı bir eksiklik olmuştur. Yazarın, gençlerin sıkılmadan takip edebilecekleri bir dil kullandığı görülmüş, ancak kitapta baskıdan kaynaklandığını düşündüğümüz imlâ hataları, gereksiz noktalama işaretleri ve uzun cümlelerin yer aldığı saptamıştır. Ayrıca yazarın günlük konuşma dilinde yer alan ve argo diye tabir edilen sözcükleri kullanması da üzerinde düşünülmesi gereken bir diğer nokta olmuştur. Son olarak da ergenlik dönemi içinde bulunan çocuklara yönelik daha fazla eserin verilmesi, iletilerin dolaylı yollardan kitabın içeriğinde yer alması, yazarların çocuğun içinde bulunduğu dönemlerin özelliklerini göz önünde bulundurması, çocuk kitaplarının niteliklerinin arttırılması için çocuk kitaplarının analizine yönelik çalışmalar yapılması, bu alanda uzmanlaşmış eleştirmenlerin yetiştirilmesine teşvik edilmesi öneri olarak sunulmuştur.