Bu araştırmada, sigara içme alışkanlığı olan ve olmayan üniversite öğrencileri cinsiyetlerine göre yalnızlık, kişisel uyum, sosyal uyum ve kendini gerçekleştirme, duygusal kararlılık, nevrotik eğilimlerden arınıklık, psikotik belirtilerden arınıklık, aile ilişkileri, sosyal ilişkiler, sosyal normlar, anti-sosyal eğilim düzeyleri açısından karşılaştırılmıştır. Araştırmanın örneklemini Ankara ili sınırları içinde bulunan 3 devlet üniversitesinde eğitim yapmakta olan öğrencilerden seçkisiz yöntemle seçilen 470 öğrenci oluşturmaktadır. Veriler, Kişisel Bilgi Formu, Hacettepe Kişilik Envanteri (Özgüven 1992) ve Uçla Yalnızlık Ölçeği (Demir 1989} uygulanarak araştırmacının kendisi tarafından toplanmıştır. Verilerin çözümlenmesinde varyans analizi uygulanmış, analiz sonu cunda anlamlı çıkan sonuçlar için farkın kaynağını anlamaya yönelik olarak Scheffe testi kullanılmıştır. Anlamlılık düzeyi 0.05 olarak kabul edilmiştir. Ancak anlamlılık düzeyinin daha yüksek çıkması halinde, hata payı ayrıca belirtilmiştir. İstatistiksel analizlere dayanarak elde edilen bazı sonuçlar kısaca şunlardır: Araştırmada sigara içen öğrencilerin yalnızlık düzeyi, sigara içmeyenlere oranla daha yüksek bulunmuştur. Sigara içme durumu ve cinsiyet değişkeninin yalnızlık düzeyi üzerindeki ortak etkisi anlamlı bulunmamıştır. Sigara içen ve içmeyen öğrencilerin de, genel uyum düzeyleri kendi içlerinde karşılaştırıldıklarında, istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık göstermediği bulunmuştur. Sigara içme durumu ve cinsiyet değişkeninin genel uyum düzeyi üzerindeki ortak etkisi de anlamlı bulunmamıştır. Sigara içen ve içmeyen öğrencilerin kişisel uyum düzeyleri, kendini gerçekleştirme, duygusal kararlılık, nevrotik eğitimlerden arınıklık ve psikotik belirtiden arınıklık alt ölçeklerine göre karşılaştırıldıklarında anlamlı bir fark olmadığı görülmüştür. Sigara içme durumu ve cinsiyet değişkeninin kişisel uyum düzeyi üzerindeki ortak etkisi de anlamlı bulunmamıştır. Üniversite öğrencilerinin sosyal uyum düzeylerini etkileyebileceği düşünülen bazı etmenler incelendiğinde bir farklılık görülmemesine rağmen, alt ölçekler incelendiğinde, sigara içen öğrencilerin sosyal ilişki düzeyleri sigara içmeyen öğrencilere oranla daha yüksek bulunmuştur. Sigara içmeyen öğrencilerin sosyal norm düzeylerinin sigara içen öğrencilere oran la daha yüksek olduğu görülmüştür. Bu bilgiler ışığında, psikolojik danışma ve rehberlik uzmanlarına sigara içimini önleyici ve bıraktırılmasına yönelik çeşitli önerilerde bulunulmuştur. Ayrıca benzer konularda çalışma yapmak isteyen akademisyenlere de çeşitli önerilerde bulunulmuştur.