Sonuçları açısından insanların hayatında büyük önem taşıyan ergenlik çağı, psikologların çoğunluğunca üç evreye ayrılır; Önergenlik (Erkeklerde 12-14 yaşlan): Bu evrede erkek çocukları geçmişle bağlarını koparmak eğiliminde olup, yıllardan beri özlemini duydukları yetişkinlikleri ideali ile kendilerim değerlendirmeye çalışırlar. Erinlik (Erkeklerde 14-17 yaşlan): Karmaşık ve eğitsel sosyal çevrelerin yanlış yersiz, olumsuz davranışlarıyla, ruhsal yapısında sarsıntılara yol açabilen, etkisini hayat boyunca sürdürebilen bir evredir. Ergenlik (Erkeklerde 17 yaştan sonrası): Büyüme erinlik evresindeki hızını kaybeder. Kişisel düşünceleri bakımından gelişir, olgunlaşır. Yazar konuyu Önergenlik evresi - Erinlik evresi - Erg ve gençlik çağı ana başlıklarıyla incelemiştir. Ergenler olgunlaşmalarının son evresinde (17-22 yaşlan arasında) ideal kendilerine, yavaş yavaş yaklaşırlar. Zihinsel bakımdan, özellikle düşünme ve muhakeme bakımından büyük gelişme gösterirler. Varlıklarında ve başkalarında yer alan eksik, yetersiz yanlan görmeye başlarlar. Yer aldıkları gruplardaki anlaşamamazlıklara, rekabetlere, ideolojik çatışmalara gereğinden fazla duygusal olarak yaklaşmalarının kendileri için sakıncalı olacağını düşünürler. Bu sürekli olumlu kendini arama, çeşitli ilişkilerde de (aile, öğretmen v.b.) etkilerini gösterir.