Onur, doğumda yapılan bir hata nedeniyle hayatının geri kalanını spastik engelli olarak geçirmek zorunda kalan bir arkadaşım. Konuşamamasına ve yürüyememesine rağmen, gök kubbe altındaki sözleriyle sana başka bir hayatın da olabileceğini müjdeliyor. Söz uçar, yazı kalır, Onur sana baktığı yerde yaşamı bir kez daha hatırlatır. Yalnızca sol başparmağını kullanarak yazdığı bu kitapla ve bir tutku hâline gelen satranç sevgisiyle sevgili Onur, arka kapağının son perdesini de izninle kapatsın: “VEZİRSİZ BAŞLADIĞIM SATRANÇ OYUNUNDA, HAYATA KARŞI İYİ BİR OYUN ÇIKARIYORDUM.