Mavi ve serin sulara bakarken aklımdan geçen bir düşünceydi bu: Sonsuz kadar geniş bir boşluk ne ile dolar ki? İşte ismini bilmediğim resmini bile görmediğim biri kim bilir dünyanın hangi köşesinden bana mesaj yolluyor ve bu sonsuz boşluğu doldurmanın yolunu gösteriyordu. Kıvılcım şimşeğe dönüşmüştü. Gökyüzünün koyu karanlığı sık sık şimşeklerle yarılıyor, içime sonsuz bir ışık hüzmesi doluyordu. İş Allah'a inanmaktaydı. Fakat anne, siz bana Allah hakkında hiçbir şey söylememiştiniz ki?