Bu araştırma ergenlerin aile ilişkilerini algılamalarının bazı değişkenlere göre incelenmesi amacıyla yapılmıştır. Araştırmanın örneklemini 2004-2005 Eğitim-Öğretim yılında Ankara ili merkez ilçelerinden Altındağ, Yenimahalle, Sincan ilçelerinde öğrenimine devam eden 7. ve 10. sınıf ergenler ile anneleri oluşturmuştur. Ergenlerin aile ilişkilerini algılamalarının bazı değişkenlere göre değişip değişmediğini ölçmek için Bulut (1990)'un geliştirdiği Aile Değerlendirme Ölçeği kullanılmıştır. Aile değerlendirme ölçeğinin sonuçlarının değerlendirilebilmesi için ergenlere her bir alt ölçek için x² testi, ergenlerle annelerinin alt ölçek ortalama puanlarının karşılaştırıldığı Mann-Whitney testi uygulanmıştır. Anket formunun ilk bölümünde Kişisel Bilgi Formuna yer verilmiştir. Bu formda öğrencilerin cinsiyeti, doğum tarihleri, kaçıncı sınıf oldukları, kardeş sayıları, doğum sıraları, anne ve babanın yaşıyor olup olmadıkları, öz olup olmadıkları, yaşları, öğrenim durumları ve meslekleri sorulmuştur. Araştırma sonuçlarına göre, erkeklerin kızlara göre problem çözmede daha başarılı oldukları ve 1 kardeş olanların daha rahat problemlerin üstesinden geldikleri görülmektedir. 15 yaşını doldurmuş olan ergenlerin daha rahat iletişim kurdukları ve duygularını daha rahat ifade ettikleri saptanmıştır. Ayrıca anneleri okur-yazar yada ilkokul mezunu olan ergenlerin iletişim kurmada daha başarılı oldukları, anneleri lise yada dengi okul mezunu olanların ise duygularını daha rahat ifade edebildikleri bulunmuştur. İlk çocuk olanların genel işlevlerde daha başarılı oldukları görülmektedir. Problemleri çözme ve iletişim kurmada ergenler ve anneleri arasında anlamlı bir fark olduğu saptanmıştır.