Eğitim görme hakkı, İnsan Hakları Evrensel Beyannamesi ve Türkiye Cumhuriyeti Anayasası ile bireye tanınmış en temel haklardan bir tanesidir. Ancak dünya üzerindeki tüm devletler gibi, Türkiye de vatandaşlarının eğitim ihtiyaçlarının tümüne cevap vermede yetersiz kalmakta, güçlüklerle karşılaşmaktadır. Açıköğretim Fakültesi'nde öğrenim gören öğrenciler hariç tutulacak olursa, Türkiye'de yükseköğretimde okullaşma oram yüzde yirmiler civarında (17.5) olduğu görülecektir. Talebi karşılayacak yeterli kapasite yaratılamaması Türk Yükseköğretimi'nin içinde bulunduğu en temel sorunlardan biridir. Hızlı nüfus artışı, finansal darboğaz, öğretim görevlisi yetersizliği gibi sorunlar, yükseköğretimde kapasite darlığına yol açan en önemli etmenleri teşkil etmektedirler. Yükseköğretimde yeterli kapasitelerin yaratılamaması yurt içinde öğrenim görme imkanı bulamayan öğrencilerin bir kısmım yurt dışında başka eğitim olanakları aramaya itmektedir. İşte bu nedenle Türkiye diğer ülkeler arasında, yurt dışında okuyan öğrencilerin yurt içindekilere oranının büyüklüğü açısından ikinci sırada yer almaktadır. Yurt dışında yükseköğrenim gören Türkiye Cumhuriyeti (TC) uyruklu öğrenci sayısı 27.000'dir. Bu öğrencilerin 1/3 'üne yalan bir bölümü ise (7787), ülkenin kuzey komşusu olan Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti'nde (KKTC) bulunmaktadırlar. KKTC üniversitelerinde okuyan gençliğin % 67.5'ini Türkiye'den gelen öğrenciler oluşturmaktadır. Bu araştırma KKTC üniversitelerinde öğrenim gören TC uyruklu öğrencilerin sosyal ve ekonomik özelliklerini saptamaya yönelik olarak hazırlanmıştır. Araştırma anketi sistematik örnekleme yoluyla, öğrenci kitlesinin %78'ini bünyesinde barındıran iki üniversitenin (Doğu Akdeniz ve Yakın Doğu Üniversiteleri) Öğrencileri arasından seçilen 242 öğrenciye uygulanmıştır. Uygulanan anketlerin % 47'si geri dönmüş, başka bir deyişle hedef kitlenin % 1.8 'ine ulaşılabilmiştir. Araştırma sonuçları KKTC de bulunan TC uyruklu öğrencilerin çoğunun erkek, yaş ortalamalarının 21.8 ve üniversitelerin en çok rağbet gören bölümlerinin mühendislik, işletme ve ekonomi ile ilgili bölümleri olduğunu göstermiştir. Araştırma sonuçlarına göre, KKTC üniversitelerinde öğrenim gören TC uyruklu öğrencilerin 1/3 'ünü özel lise ve kolej mezunu öğrenciler teşkil etmektedir. Bu öğrencilerin 1/5'i daha önceki eğitim yaşantılarında sınıf tekrar etmiş ve 1/3'ü ise yeterli puanı alamamaları nedeniyle ÖYSM sınavlarına iki ve daha fazla kez girmişlerdir. Öğrencilerin ÖYS' den aldıkları puanlar genellikle 450 ve altındadır. Araştırmada ayrıca ÖSS sınavında başarısız olduğu ya da hiç girmediği halde üniversitelere kayıt yaptırmış öğrencilerin varlığı da saptanmıştır. Bu üniversitelerde öğrenim gören öğrencilerin büyük çoğunluğu Türkiye'nin ekonomik olarak kalkınmış üç büyük şehrinden (Ankara, İstanbul, İzmir) ve toplumun üst-orta sınıfı olarak adlandırılabilecek ailelerinden gelmektedirler. Öğrencilerin anne ve babalan genellikle serbest meslek ve ticaret ile uğraşmaktadırlar. Babaların yansı, annelerin ise 1/3'ü üniversite mezunudur. Öğrencilerin ortalama aylık harcamaları 1995 mart ayı rakamlarına göre 21 milyondur ve bu harcamalar aileler tarafından karşılanmaktadır. öğrencilerin hemen hemen hepsine yakın bir bölümü kendi kiraladıkları evlerde, arkadaşları ile beraber kalmayı seçmişlerdir. Bu evler için ödenen aylık ortalama kira ise 175 $ dır. Öğrenciler KKTC'deki sosyal yaşantılarını tatmin edici bulmamaktadır. Yine anket sonuçlan göstermiştir ki öğrenciler boş zamanlarının çoğunu cafe, bar, gazino gibi yerlere giderek geçirmek eğilimindedirler. Öğrenciler en çok okulların fiziksel olanaklarının yetersizliğinden şikayet etmekte, DAÜ'de öğrenim görenlerin % 70'i, YDLP dakilerin ise % 30'u akademik personelin yeterli olduğunu düşünmektedir. Oranların karşıtlığı araştırma en dikkat çekici bulgularından biridir.