1991 yılında Kazakistan'ın bağımsızlığını ilan etmesinin ardından, Türkiye ile Kazakistan arasında yapılan, Eğitim - Kültür Anlaşmaları ve protokoller çerçevesinde, 1992'den itibaren çeşitli ortaöğretim ve yükseköğrenim kurumlarıyla, üniversitelerin yüksek lisans ve doktora programlarında eğitim-öğretim görmek maksadıyla 1995 yılı itibarıyla, toplam 1281 Kazak öğrenci ülkemize gelmiştir. Gelen öğrencilerin % 13'ü ortaöğretim, % 78'i yükseköğrenim ve % 9'u da çeşitli üniversitelerin master veya doktora bölümlerine alınıp yerleştirilmiştir. Öğrencilerin okullardaki genel başarı oranı ise, bu gün itibarıyla %-82'dir. % 70'i erkeklerden oluşan ve % 63'ü 18-19 yasları arasında olan bu öğrencilerin.. % 74'ü Kredi ve Yurtlar Kurumu Genel Müdürlüğü'nün Ankara, İstanbul ve İzmir başta olmak üzere, on iki ilde bulunan yurtlarına, diğer bölümü ise çeşitli İmam Hatip Lisesi veya vakıf pansiyonlarına yerleştirilmişlerdir. Halen yurtlarda kalan bu öğrencilerin büyük bir bölümü, kaldıkları yurtların kalabalık, gürültülü ve yurt kurallarının katı olmasından yakınmaktadır. Kazak öğrencilerin büyük bir bölümünün anne ve babalarının yüksek tahsilli ve sosyal statü sahibi kişiler olmalarından dolayı, ülkelerindeki sosyal faaliyetlere kültür faaliyetlerine sık sık katıldıkları ancak; Türkiye'de iken çeşitli ekonomik vs. sebeplerle, bu tür faaliyetlere katılamadıkları ya da az katıldıkları ortaya çıkmaktadır. Öğrencilerin ülkeleri ile çoğunlukla telefon ya da mektup aracılığıyla haberleşebildikleri ancak; ülkemizde telefon ve diğer haberleşme ücretlerinin pahalı olmasından dolayı, haberleşme konusunda sıkıntıya düştükleri ve üzüldükleri anlaşılmaktadır. % 98'i Milli Eğitim Bakanlığından burs ya da harçlık alan öğrenciler, aldıkları burs miktarının. yetersiz olduğunu; enflasyon karşısında çabucak eridiğini ve yurtlarda çıkan yemeklerin kalitesiz ve çeşitlerin az olduğunu belirtmektedirler. Kazak öğrencilerin çoğunlukla, diller arası ses, şekil ve kelime farklılıklarıyla yazı farklılığından ve önceki tahsillerini daha çok Rusça ile yapmış olmalarından ve de TÖMER Dil Kurslarının üniversite eğitim programları dil seviyesinin gerisinde kalmasından kaynaklanan dil problemleriyle karşılaştıkları görülmektedir. Ayrıca ülkelerindeyken seçkin bir sosyo- ekonomik konumda bulunmalarının kendilerine sağladığı yüksek hayat standardı imkânını ÖZET 1991 yılında Kazakistan'ın bağımsızlığını ilan etmesinin ardından, Türkiye ile Kazakistan arasında yapılan, Eğitim - Kültür Anlaşmaları ve protokoller çerçevesinde, 1992'den itibaren çeşitli ortaöğretim ve yükseköğrenim kurumlarıyla, üniversitelerin yüksek lisans ve doktora programlarında eğitim-öğretim görmek maksadıyla 1995 yılı itibarıyla, toplam 1281 Kazak öğrenci ülkemize gelmiştir. Gelen öğrencilerin % 13'ü ortaöğretim, % 78'i yükseköğrenim ve % 9'u da çeşitli üniversitelerin master veya doktora bölümlerine alınıp yerleştirilmiştir. Öğrencilerin okullardaki genel başarı oranı ise, bu gün itibarıyla %-82'dir. % 70'i erkeklerden oluşan ve % 63'ü 18-19 yasları arasında olan bu öğrencilerin.. % 74'ü Kredi ve Yurtlar Kurumu Genel Müdürlüğü'nün Ankara, İstanbul ve İzmir başta olmak üzere, on iki ilde bulunan yurtlarına, diğer bölümü ise çeşitli İmam Hatip Lisesi veya vakıf pansiyonlarına yerleştirilmişlerdir. Halen yurtlarda kalan bu öğrencilerin büyük bir bölümü, kaldıkları yurtların kalabalık, gürültülü ve yurt kurallarının katı olmasından yakınmaktadır. Kazak öğrencilerin büyük bir bölümünün anne ve babalarının yüksek tahsilli ve sosyal statü sahibi kişiler olmalarından dolayı, ülkelerindeki sosyal faaliyetlere kültür faaliyetlerine sık sık katıldıkları ancak; Türkiye'de iken çeşitli ekonomik vs. sebeplerle, bu tür faaliyetlere katılamadıkları ya da az katıldıkları ortaya çıkmaktadır. Öğrencilerin ülkeleri ile çoğunlukla telefon ya da mektup aracılığıyla haberleşebildikleri ancak; ülkemizde telefon ve diğer haberleşme ücretlerinin pahalı olmasından dolayı, haberleşme konusunda sıkıntıya düştükleri ve üzüldükleri anlaşılmaktadır. % 98'i Milli Eğitim Bakanlığından burs ya da harçlık alan öğrenciler, aldıkları burs miktarının. yetersiz olduğunu; enflasyon karşısında çabucak eridiğini ve yurtlarda çıkan yemeklerin kalitesiz ve çeşitlerin az olduğunu belirtmektedirler. Kazak öğrencilerin çoğunlukla, diller arası ses, şekil ve kelime farklılıklarıyla yazı farklılığından ve önceki tahsillerini daha çok Rusça ile yapmış olmalarından ve de TÖMER Dil Kurslarının üniversite eğitim programları dil seviyesinin gerisinde kalmasından kaynaklanan dil problemleriyle karşılaştıkları görülmektedir.