Araştırmanın amacı, Orta Asya Cumhuriyetleri'nden (Azerbaycan, Özbekistan, Kazakistan, Kırgızistan, Türkmenistan, Moldavya, Karaçay) gelen Uludağ Üniversitesi'nde öğrenim gören öğrencilerin, cinsiyet, annenin eğitim durumu, babanın eğitim durumu ve geldikleri ülkeler etmenlerinin; Kişisel Uyum, Sosyal Uyum ve Genel Uyum düzeylerine etkilerini ortaya koymaktır. Araştırmada öğrencilerin uyum düzeylerini belirlemek amacıyla, "Hacettepe Kişilik Envanteri" (Özgüven, 1991) ve araştırmacı tarafından geliştirilen Kişisel Bilgi Alma Formu kullanılmıştır. Araştırmanın evrenini, 1991-1992 yıllarında Türkiye Cumhuriyeti'ne gelmiş, bir yıl boyunca Ankara Üniversitesi TÖMER Bursa Şubesi'nde Türkçe öğrenmiş 1993-1994 döneminde, Uludağ Üniversitesi'nin çeşitli bölümlerinde öğrenim gören "242" öğrenci oluşturmaktadır. Hacettepe Kişilik Envanteri ile toplanan veriler, araştırmacı tarafından belirlenen etmenler doğrultusunda analiz edilmiştir. Verilerin analizinde, (X) Aritmetik Ortalama, (s) Standart Sapma, Tek-Yönlü Varyans Analizi ve T-Testi gibi istatistik teknikleri kullanılmıştır. Öğrencilerin, Kişisel Uyum, Sosyal Uyum ve Genel Uyum düzeylerinin, "Cinsiyet" etmeni açısından incelenmesi sonucunda, kız ve erkekler arasında anlamlı fark bulunmamıştır. Öğrencilerin, Kişisel Uyum, Sosyal Uyum ve Genel Uyum düzeylerinin, "Annenin Eğitim Durumu" etmeni açısından incelenmesi sonucunda, eğitim durumu üniversite ve üniversite üstü olan annelerin çocuklarının uyumlarının daha yüksek olduğu bulunmuştur. Öğrencilerin, Kişisel Uyum, Sosyal Uyum ve Genel Uyum düzeylerinin, "Babanın Eğitim Durumu" etmeni açısından incelenmesi sonucunda, eğitim durumu üniversite ve üniversite üstü olan babaların çocuklarının uyumlarının daha yüksek olduğu bulunmuştur. IX Öğrencilerin, Kişisel Uyum, Sosyal Uyum ve Genel Uyum düzeylerinin, "Geldikleri Ülkeler" etmeni açısından incelenmesi sonucunda, Azerbaycan, Özbekistan, Türkmenistan, Kazakistan, Kırgızistan, Karaçay ve Moldavya'dan gelen öğrencilerin aralarında anlamlı fark olmadığı bulunmuştur.