Araştırmanın amacı, ortaöğretim öğrencilerinin anne babalarına güvenli bağlanma düzeylerinin, din kültürü ve ahlak bilgisi dersine karşı tutumlarını ne derece etkilediğini tespit etmektir. Öğrencilerin din kültürü dersine yönelik tutumlarını belirlemek üzere Arıcı (2008) tarafından geliştirilen 9 maddelik Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersine Yönelik Tutum Ölçeği ile Cassidy, Ziv, Rodenberg ve Woodhouse (2003) tarafından geliştirilen ve Seven (2010) tarafından Türkçeye uyarlanan 13 maddelik Anne Babaya Güven Ölçekleri kullanılmıştır. Ölçekler Muş ili merkezine bağlı ortaöğretim okullarında öğrenim gören örneklem grubu olarak belirlenen toplam 362 öğrenciye uygulanmıştır. Yapılan analizlerde Muş iline bağlı çeşitli liselerde okuyan ortaöğretim öğrencilerinin % 87'sinin hem din kültürü dersine yönelik tutum düzeylerinin, hem anne babaya güvenli bağlanma düzeylerinin yüksek olduğu görülmüştür. Ayrıca çapraz tablo ve korelasyon analizlerinde, anne ve babaya güvenli bağlanma düzeyi ile din dersine yönelik tutum düzeyi arasında pozitif ilişki olduğu da ortaya çıkmıştır.