Bu araştırmada, genişleyen benlik yapısının (Roland, 1988) bir parçası olduğu düşünülen çatışma, karşı cinsle yakınlık olgusunda incelenmiştir. Eğitim yoluyla batılılaşmanın, genişleyen bir benliğin oluşmasına, çatışmayla birlikte neden olabileceği ve bunun karşı cinsle yakınlığa yansıyabileceği düşünülmüştür. Boğaziçi ve İstanbul Üniversite'lerinden, batılılaşmaya eğitim yoluyla farklı düzeylerde maruz kalmış 257 öğrenci karşılaştırılmış ve Boğaziçi Üniversitesi öğrencileri İstanbul Üniversitesi öğrencilerine oranla daha batılılaşmış olan grubu temsil etmiştir. Çalışmaya katılan öğrencilere, araştırmacı tarafından hazırlanan öyküler ve Genişleyen Benlik Ölçeği'yle birlikte, Bireysellik-Kollektiflik Ölçeği uygulanmıştır. Araştırma sonuçlan, iki gruptaki üniversite öğrencilerinin tutumlarının sosyal yaşam ve karşı cinsle yakınlık konularında değiştiğini göstermiştir. Boğaziçi Üniversitesi öğrencileri, İstanbul Üniversitesi öğrencilerine kıyasla daha batılılaşmış tutumlar ve daha belirgin bir genişleyen benliğe eşlik eden daha yüksek düzeyde çatışma göstermişlerdir. Bütün örneklemde, yaşanılan çatışma cinsiyet ya da ailenin eğitim düzeyine göre farklılık göstermemiştir. Ancak, ailenin eğitim düzeyi yükseldikçe, bireyselleşmeye eğilim artmıştır. Bunun yanı sıra, daha modern liselerden mezun olmuş öğrenciler, geleneksel liselerden mezun olmuş olanlara kıyasla, ilişkilerinde daha batılılaşmış tutumlar, daha belirgin bir genişleyen benlik ve beraberinde daha yüksek düzeylerde çatışma belirtmişlerdir. Bu araştırma, batılılaşmaya eğitim yoluyla maruz kalmanın, genişleyen bir benliğin oluşumunu kolaylaştırdığını, ancak bunun çatışmayla birlikte olduğunu göstermiştir. Bu durumun lisede başlayıp üniversitede sürmekte olması, bireyselleşme sürecinde devamlılığın bir göstergesi olarak daha belirgin bulunmuştur. Roland'ın teorisinin, batılılaşmaya eğitim aracılığıyla maruz kalan Türk üniversite öğrencileri için geçerli olduğu bulunmuştur.