Hoca yılgını çocuğun biri mektepte nasılsa uyuyakalmış. Arkadaşları, korkuta korkuta uyandırmak için bir taraftan dürterek, diğer taraftan da: - Kalk, kalk... Mektep yanıyor! deyince birdenbire gözünü açarak: - Hoca yandı mı? diye sormuş. Ben pek de o kadar Hoca, Kalfa yılgını olmamakla birlikte aslında mektebe gitmek taraftarı değildim. Ev gibi düzen ve güvenliği yerinde bir çevreden tanrının sabahı çıkarak mektep gibi tehlikeli, gürültülü bir çevreye girip orada akşamı getirmek herhalde korkulu bir sergüzeşti aramakla eşitti. Küçücük aklım şimdi şu anlattıklarımı bana o zaman apaçık duyuruyor ve tekrar etmekten geri kalmıyordu. Onun içindir ki bir gece uykumun arasında süt ninemin: - Yangın var! telaşıyla ortalığı velveleye verdiği anda yataktan sıçrayarak çocukluk duygularında sık sık rastlanılan bir önsezi olmak üzere ilk önüme gelene: - Mektep mi yanıyor? diye sormuştum. Ahmet Rasim'in Falaka isimli eserinden aktardığımız bu bölüm, bir yandan hoca ve mektep korkusunu mizahi bir dille bize sunarken diğer yandan da değişen eğitim sistemi üzerinde düşünmemize yol açıyor. O günlerden bugünlere neler değişti, neler gitti, neler kaldı? Bu sorulara cevap bulmak amacıyla "Şakirtten Mektepliye, Talebeden Öğrenciye Arşiv Sergisi" hazırlandı. Meşrutiyet'ten Cumhuriyet'in ilk yıllarına kadar uzanan bir dönemde öğrencilik yaşamını inceleyen sergi, bir zamanların "şakirt"i şimdinin "öğrencisi"ni alfabesinden başlayarak, yazı malzemeleri, fotoğrafları, defterleri, kimlikleri, ödül belgeleri, diplomaları, karneleri, biletleri ve müsamereleri ile tanıtmayı hedefliyor. Dönemin ünlü okullarına, ilginç fotoğraf, kartpostal ve gazete küpürleri ile yer verilen sergide, değişen eğitim sistemi ve şartları da göz önüne seriliyor. Özel aile arşivlerinden ve koleksiyonlardan derlenen objeler, sergiyi gezenleri eskinin korkulu, şimdinin nostaljik öğrencilik günlerine küçük bir yolculuğa götürüyor...