Bu tez Adana'nın çoğunlukla zorunlu göç mağdurlarının yaşadığı Gündoğan mahallesindeki Kürt çocuklarının ve gençlerinin siyasetini analiz etmektedir. Gündelik pratikler ve öznel anlatılar üzerinden gençlerin ve çocukların kent mekânında öznelliklerini nasıl kurduklarını analiz ediyorum. Saha araştırması ve anlatılarda post-bellek, mahallenin mekânsal düzeni ve şiddet temel temalar olarak beliriyorlar. Bu tezde, ailelerin yetişkin üyeleri tarafından aktarılan şiddet hafızasının çocukların ve gençlerin politik öznelliklerinin kuruluşunda çok önemli bir rolü olduğunu iddia ediyorum. Çoğu şehirde doğan bu çocuklar ve gençler yaşadıkları bu mahalleye bir aidiyet hissediyorlar ancak bu aidiyet yürütülen mücadele ve şiddetle kuruluyor. Çocukların ve gençlerin bu siyaseti hem Kürt hareketi/siyaseti hem de daha genel olarak Türkiye için mücadelenin, özgürlüğün ve siyasi olanın yeniden düşünülmesi için bir alan yaratıyor.