Bu araştırmada, problem çözme becerisi, cinsiyet, sınıf düzeyi ve fakülte değişkenlerinin üniversite öğrencilerinin kullandıkları kararsızlık stratejileri üzerindeki etkisi incelenmiştir. Araştırmanın örneklemi 2005-2006 öğretim yılında, Ondokuz Mayıs Üniversitesi’nde çeşitli fakültelerde öğrenim gören ve oranlı küme örneklemesi yöntemi ile belirlenen 992 öğrenciden oluşmaktadır. Öğrencilerin kullandıkları kararsızlık stratejileri Bacanlı (2000) tarafından geliştirilen “Kararsızlık Ölçeği” ile problem çözme becerileri ise Heppner ve Petersen tarafından 1982 yılında geliştirilen ve Türkiye uyarlaması Taylan (1990) ve Şahin, Şahin ve Heppner tarafından 1993 yılında (Akt: Savaşır ve Şahin, 1997) ayrı ayrı yapılan “Problem Çözme Envanteri“ ile ölçülmüştür. Verilerin analizinde ilişkisiz örneklemler için iki faktörlü ANOVA testi kullanılmıştır. Araştırmada elde edilen bulgular; problem çözme becerisinin, sınıf düzeyinin ve fakülte türünün aceleci ve araştırıcı kararsızlık stratejileri üzerinde anlamlı ortak etkisinin bulunduğunu, cinsiyetin ise aceleci ve araştırıcı kararsızlık stratejileri üzerinde anlamlı bir etkisinin bulunmadığını göstermektedir. Sonuç olarak, araştırıcı ve aceleci kararsızlık stratejilerini daha çok kullanan ve problem çözme beceri düzeyleri düşük olan öğrencilerin bireysel başarı, kişisel ve sosyal uyum açısından psiko-sosyal desteğe daha çok ihtiyaç duydukları ileri sürülebilir.