Bireysel ve toplumsal süreçlerde temel ilgi ve çatışma alanlarından biri olan kimlik,sosyal bilimlerin temel konularından biri haline gelmiştir. Kimlik kavramı, bir birey yada grubun konumu ve değeri hakkındaki bilinçli algılaması olarak tanımlanabilir. “Bir kimliğe sahip olmak” iyi ve arzulanır bir şey olarak algılanırken, “kimliğin olmaması”ya da “kimliksizlik” olumsuz olarak değerlendirilmektedir. Belirgin bir kimliği olmayan bir topluluk ya da örgüt, zayıf, ne yapacağı belirsiz ve kafası karışık olarak nitelendirilir(Verkuyten, 2005: 41). Kimlik, bireyin gerçekte kim olduğuna ilişkin bir farkındalığın yanı sıra, belirli kimliklerin getirdiği değer, kabul ve saygıyı da gösterir. Kimlik, ötekilere karşı tutum ve davranışları etkilemektedir. Bu nedenle toplumsal araştırmalarda kimlik unsurlarının ele alınmasına ihtiyaç duyulmaktadır.İnsanlar kimliklerinin tanımlanmasına etkin olarak katılmaktadırlar. Ana-babalar ve diğer yetkeler, arkadaşlar, kurumlar ve gruplar gibi pek çok değişik etmeni içeren kimlik oluşum süreçleri oldukça karmaşıktır. Arkadaşlar tarafından yansıtılan görüşler ve arkadaşlara bağlılık, toplumsal karşılaştırmalar sonucu kendini değerlendirme ve toplumsal gruplarla özdeşleşme gençlerin kimlik kavramlarında önemli yordayıcılar olarak görülmektedir. Kimlik gelişimiyle ilgili yapılan araştırmalar, arkadaşlara bağlılık,gruplarla özdeşleşme ve kimlik yönelimleri arasında olumlu ve anlamlı ilişkilerin olduğunu göstermektedir.Bu araştırmada, kimlik gelişiminin bazı değişkenlerle ilişkisini belirlemek amacıyla, 12-24 yaşları arasındaki gençlerin kimlik yönelimi (bireysel, toplumsal ve kolektif kimlik),toplumsal karşılaştırma yoluyla kendini değerlendirme, arkadaşlara bağlılık ve grupla bütünleşme düzeyleri arasındaki ilişkiler incelenmiştir. Kimlik yöneliminin grupla ilgili bazı değişkenlerle ilişkisi araştırılmış, ergenlik dönemindeki gençlerden toplumsal gruplara üye olanlarla üye olmayanlar ve cinsiyetler arasında, incelenen değişkenler açısından anlamlı farklılıkların olup olmadığına bakılmıştır. Kimlik yönelimi, bireylerin kendilerini tanımlamalarında (etniklik, din, kültür ve dil gibi) çeşitli kimlik özelliklerine verdikleri görece önemi yansıtmaktadır (Cheek, 1989). Bu araştırmaya, Ankara ili içerisinde etkinlik gösteren değişik toplumsal gruplara üye 657 genç (334 kadın, 323 erkek) ile herhangi bir toplumsal gruba üye olmayan 661 genç (333 kadın, 328 erkek)olmak üzere, toplam 1318 kişi katılmıştır. Katılımcılara bir nüfus bilimsel bilgi formu ile birlikte Kimlik Ölçeği, Grupla Bütünleşme Ölçeği, Arkadaşlara Bağlılık Ölçeği ve Sosyal Karşılaştırma Ölçeği (SKÖ) uygulanmıştır. Verilerin çözümlemesi SPSS (11.0) istatistik paket programı ile yapılmıştır. Bulgular ele alınan bağımlı değişkenler arasında olumlu ve anlamlı ilişkilerin olduğunu göstermektedir. Bulgulara göre, toplumsal gruplara üye gençler kendilerini üye olmayanlardan daha olumlu değerlendirmektedirler.Kadınlar, erkeklerden daha yüksek SKÖ puanı, bireysel kimlik ve arkadaşlara bağlılık puanı ortalamalarına sahiptirler. Bulgular kimlik gelişimiyle ilgili kuramsal yaklaşımlar ve önceki araştırmaların bulguları ışığında tartışılmıştır. Araştırmanın, gençlerin kimlik gelişimini irdelemesi, kimlik kavramı ile ilgili değişkenler arasındaki ilişkileri ortaya koyması bakımından ilgili yazına katkıda bulunduğu söylenebilir.