Bu çalışmada , zaman içinde (1970'lerden 1990'lara) üniversite öğrencilerinin değerlerinin önem sıralamasındaki değişmeler, cinsiyet farklılıkları, 1970'li yıllardaki kuşak farklılıkları ve 1990'lı yıllarda gözlenen temel değer boyutları incelenmiştir. Bu amaçla Hacettepe Üniversitesi'nde 1970'lerin sonunda 150 öğrenciye (32 kız, 118 erkek) ve anne babalarına (27 anne, 30 baba); 1990'ların başında ise 114 öğrenciye (22 kız, 91 erkek, 1 belirtilmemiş) Rokeach "Değer Ölçeği" uygulanmıştır. 1990'lardaki uygulamada değerlere ilişkin önem sıralamasının yanısıra, 7-basamaklı önemsiz-önemli ölçeği kullanılarak dereceli ölçümler de alınmıştır. Araştırma bulguları, 1970'li yıllardaki üniversite öğrencilerinin değerlerinde (özellikle amaç değerlerinde) farklılıktan çok benzerlikler gözlendiğine; bununla birlikte bireysel değerlere verilen önemde göreceli artışlar olduğuna işaret etmektedir. Cinsiyete ilişkin bulgular da farklılıktan çok benzerliğe dikkat çekmektedir. Diğer yandan, 1970'lerdeki gençlerin değerlerinin ebeveynlerinden özellikle amaç değerler yönünden göreceli farklılıklar gösterdiği; gençlerin daha bireysel değerleri benimserken, ebeveynlerin farklılıklarının genel olarak zaman ve cinsiyet farklılıklarından daha belirgin olduğuna işaret etmiştir. 1990'larda üst düzey değer yönelimleri olarak gençlerde Özerklik, Olgunlaşma- Gelişme ve Uyum-Saygınlık-Sevgi Yönelimleri saptanmıştır. Saptanan değer yönelimleri ve diğer bulgular, kültürler arası çerçevede ve ülkemizde benlik gelişimi konusunda gözlenen eğilimlerle ilişkili olarak tartışılmıştır.