Kendini kabul düzeyi yüksek ve düşük olan üniversite öğrencilerinin içten ve dıştan denetimli olmaları ile kendini ayarlama becerilerinin karşılaştırmalı olarak incelenmesinin amaçlandığı bu araştırmada, random (şans) yöntemiyle seçilen farklı bölüm ve sınıflarda öğrenim gören, 273 erkek ve 289 kız olmak üzere toplam 562 üniversite öğrencisi denek olarak alınmıştır. Öğrencilerin kendini kabul düzeylerini belirlemede, Kılıççı (1985) tarafından geliştirilerek geçerlik ve güvenirlik çalışmaları yapılan "Kendini Kabul Envanteri", denetim odağı algılamalarını belirlemede, Rotter tarafından geliştirilen ve Aşkın (1981) tarafından geçerlik ve güvenirlik çalışmaları yapılarak Türkçeye uyarlanan "Denetim Odağı Ölçeği" ve kendini ayarlama becerilerini ölçmede, Snyder tarafından geliştirilen ve Bacanlı (1990) tarafından geçerlik ve güvenirlik çalışmaları yapılarak Türkçeye uyarlanan "Kendini Ayarlama Ölçeği" kullanılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre, kendini kabul ile; cinsiyet arasındaki ilişki anlamlı olup, sınıf düzeyi, öğretim türü [gündüz eğitimi (I. öğretim) ve gece eğitimi (ll. Öğretim)] ve bölümler arasında ise anlamlı bir ilişki çıkmamıştır.