Bu çalışmada, Samsun Çıraklık Eğitim Merkezine devam eden çırakların iş ile ilgili özellikleri ile istismar edilme sıklığı ve istismar türlerinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Kesitsel tipteki bu çalışma, Samsun Çıraklık Eğitim Merkezinde yapılmıştır. Çalışmada gönüllülük esas olup, 200 çocuk çalışma kapsamına alınmıştır. Uygulanan anket formu, demografik özellikleri, işle ve istismar edilme ile ilgili soruları içermektedir. Uzun yıllardan beri çalışma yaşamı içerisinde olan 200 çırağın %77'si erkek, %23'ü kadındır. Çırakların 179 (%89.5)'u ilköğretim ve 21 (%10.5)'i orta öğretim mezunudur. Çırakların 189 (%94.5)'u işini sevdiğini, 11 (%5.5)'i ise sevmediğini belirtmiştir. Çıraklardan 180 (%90)'i belirli bir ücret karşılığında çalışırken, 20 (%10)'si belirli bir ücret almamaktadır. Çıraklara iş yerinde istismar edilme durumunu öğrenmek için yöneltilen sorulara göre; çırakların 156 (%78)'sı sözlü şiddet, 170 (%85)'i fiziksel şiddet, 149 (%74.5)'u da cinsel şiddet sorularına yanıt vermiştir. İstismar sorularına yanıt veren çırakların, 40 (%20)'ı sözlü şiddet, 37 (%18.5)'si fiziksel şiddet, 20 (%10)'si ise cinsel şiddet gördüğünü açıklamıştır. Çırakların uğradıkları istismar tipleri açısından, cinsiyetler arasında bir fark olmadığı saptanmıştır (p> 0.05). Çalışma sonucunda genel olarak çırakların işlerini sevmekte olduğu, ancak şiddet ile ilgili soruları pek yanıtlamak istemedikleri anlaşılmaktadır. Bununla birlikte şiddet, çalışan çocuklar için önemli bir sorundur.