Kendi çocuklarım erginlikle birlikte bireyselleşme çabasına girdiğinde bu dönemin gerçek bir başkalaşım (metamorfoz) olduğunu izledim. İki taraf da birbirine yabancılaşıyordu. Elinden tutup gezdirdiğiniz, sizin beğenilerinizi dünyanın en güzeli olarak kabul eden çocuğunuz birden elinizin altından kayıp gidiyordu. Çevremdeki ana babalar da aynı serzenişte bulunuyordu. Peki neden? Neden hep çocukluk üzerinde durmuştuk ve bu ergenlik döneminin önemi bize yeterince aktarılmamıştı? Neden bizim gençliğimiz şimdikilerden farklıydı? Neden öğretmenler öğrencilerini tanımıyordu? Üstelik de bu kadar yoğun bir genç nüfusun olduğu bir ülkede. Derinlemesine bir araştırma yapma isteğim kendi zorlanmalarımdan kaynaklandı. Bu anlamda araştırmalarımı ergenlik üzerine yoğunlaştırdım. Önce ders notlarım ve araştırma sonuçlarım meyve vermeye başladı; sonra dünya literatüründe ergenleri tanımaya başladım. Farklı ülkelerdeki meslektaşlarımla işbirliği yaptım. Sonuçta hem ana babalara hem de bu konu üzerinde çalışan öğrencilere birikimimden bir özet çıkartıp sunmak istedim. Umarım bireyler bu kitap aracılığı ile hem kendilerini hem diğer gençleri daha iyi tanıma şansı bulurlar. H. Nermin ÇELEN